8 Eylül 2011 Perşembe

TATİL BİTTİ:((

Okuyan da cidden tatil yaptım dinlendim sanacak ama neredeee.YORGUNUM! bedenen ve ruhen yerlerdeyim.Ankara ya geleli 2 gün oldu ama daha evimdeki koltuklara oturamadım tıpkı memlekette de annemlerin koltuklarına oturamadığım gibi.neden diyebilirsiniz?ya da ne abartı yapmış ama gibilerinden bir cümle geçebilir aklınızdan..ama abartıyor olmayı ne çok dilerdim..ramazanın ilk haftası hastalandığımı yazmıştım zaten annemden dolayı haftada en az 1 gün hastanedeyken bu gün sayısı 5 e çıktı.hafta sonu da baksalar gidecektim.isyan bayrağını çeken böbreklerimin dışında dizlerimde beni öldürüyordu.ramotolijiyede gittim.zaten hastaneye elinizi vermeye görün kolda gidiyor:)lafı hep uzatıyorum.ramotoloğum bana önce kaç yaşındasın ?dedi.ki bu soruyu tüm tetkiklerin sonuçlarını göstermeye gittiğimde sordu ve cevabı zaten dosyamda yazıyordu.42 dedim.ama sen 80 yıl yormuşsun bu bacakları ve elleri dedi.ne iş yapıyorsun dedi.KADINIM dedim ama öyle baktı sonrasında ekledim.anneyim,eşim,öğretmenim,ev kadınıyım.tamam anladım dedi.tıpkı ülkemde yaşayan milyonlarca kadın gibi.bugün haberlerde dinledim ülkemizde kadınlar kalpten erkekler kanserden ölüyorlarmış.bir iki röportaj yapmışlar.erkekler kadınlar çok konuşuyor erkekler ondan kanser oluyorlar diyor.(çok sigara içiyorlar,alkol yanında çerez demeyi unuttu).bu ülkede kadın olma gerçeğini bilmiyorlar  tabi ki.ne çok yük bindirildiğini ne çok şey beklendiğini.süper bir eş,süper bir anne,süper evlat,süper komşu,süper ev kadını,süper aşçı,süper bir psikolog,süper bir çalışan,süper....süper olmayı artık beceremiyorum ben.zaten öyle miydim oda tartışılır.
dün kendime o kadar acıdım ki utanmasam ağlayacaktım.sabah kemoterapi alan annemi eve getirdiğimde yolda klimadan hastalanan kızımı doktora götürmek için evden çıkacakken,hastaneden arandım."dolunay hanım yarın ameliyata alacağız sizi bugün hastaneye gelmeniz gerekiyor"ayy bendeki paniği anlatamam.ne ameliyatı derseniz ufaktan artık canımı çok yakan bir kasık fıtığım var elden geçecek.ne yapmalıydım.annem fena evde yatıyor,kızım hasta,yemek yapılacaktı,3 makine çamaşır daha vardı yıkanacak,sonra yolculuktan yeni dönmüşüz ev berbat,ramazanda başlayıp apar topar memlekete gitmek zorunda kaldığımdan dolayı bitmemiş temizlik(bayramdan 5 gün önce büyük amcamız vefat etmişti),boşalması gereken bulaşık makinesi...2 saat sonra takside hastaneye giderken yatak odamın duvarlarını ameliyat sonrası silebilir miyim diye düşünüp bi yandan acaba derslerin ne kadarını kaçıracağım şeklinde bir ankisiyete durumuna girmiştim.oysa ben hastaneye ameliyata gidiyordum.düşünebiliyor musunuz bu nasıl bişey nasıl bir duygu ki bu kadar işlemiş beyne sağlık sorununa rağmen ben hala sorumluluklarımı düşünüyordum.
işte kadın olmak bence bu .komplike bir şey,tek başına kocaman bir dünya ve erkekten kendini ayıran en büyük fark..bu ülkede kadınları daha küçücükken böyle yetiştiriyoruz.yeni nesil belki bu kadar değil ama çok ta farkı yok kanımca.
tüm bunları neden yazıyorum burada neden paylaşmayı tercih ediyorum bilmiyorum.yüzlerini bile görmediğim ama üzerinde tahmin yürütüp karakterlerini tahlil edip.beğendiğim,hayran olduğum,takdir ettiğim bir sürü dostla paylaşmanın iyi geleceğini düşündüm belki de.belki de benim kadar yorgun olacağınızı,ya da bir zamanlar olduğunuzu düşündüm.bilmiyorum.sadece çok yorgunum.ama tatil bitti...sevgiler..

6 yorum:

  1. Sevgili Alanay,
    Hep böyle olur. Geldi mi her şey üstüste gelir, özellikle de sağlık sorunları... Ben hep, bütün bunları atlatacağımı düşünüp öyle moral bulurum. Arkadaşlarıma da onu tavsiye ederim. Senin de bütün bu sorunları atlatacağına eminim. Seni tanımıyorum ama sanatını, yaptıklarını, yazılarını, yaratıcılığını çok takdir ediyorum. Kısa sürede bütün bu sorunları atlatıp tekrar keyif verici uğraşlarına dönmen dileğiyle... Sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Bu yazını şu anda okudum. Sadece canımsın demek geldi o an içimden. Sende ne kadar güzel anlatmışsın bizim ülkemizde kadın olmayı. Maalesef eşler ne kadar anlayışlı olsa bile kadınına yardım etmekten çok aciz. Annen ve sizler için (kızın ve senin için) çok geçmiş olsun diyorum. Sende Ankaradasın galiba. Müsait bir zamanında mutlaka tanışmak isterim. Hafta sonu olabilir, iş çıkışı akşam olabilir, sana müsait olan ders saatine göre bir saat içinde görüşebiliriz. Hımm bu arada ben gerçekten çok eğlenceli biriyimdir baştan söyleyim sana. Bana takıl bol bol gül yani he he. Öpüyorum sevgiyle. Müsait olduğun bir zaman işyerime de gelebilirsin. Sen öğretmen olduğun için ders saatlerine göre kendini ayarlayabilirsin diye yazıyorum. Benim işyerim Bahçelievlerde.

    YanıtlaSil
  3. teşekkür etmekten başka ne yazayım şimdi.cidden teşekkürler Asteriastaki ve dilek...Asterastaki önerilerini dikkate almaya çalışacağım.evet dilek ben de Ankaradayım ve buluşup tanışmayı çok isterim şu hengameyi üzerimden bir atayım hemen gün belirleyelim.sevgiler her ikinize de..

    YanıtlaSil
  4. Tamam şeker ne zaman arzu edersen. Senden haber bekliyorum. Öptüm seni.

    YanıtlaSil
  5. Öncelikle annene acil şifalar dilerim. Kızın umarım düzelmiştir.
    Üst üste yaşanan sıkıntılar can sıkıcı olsa da şükür ki hep böyle ters gitmiyor herşey. Dilerim senin için de tez zamanda sorunların hallolsun.
    Çok geçmiş olsun. Moralini yüksek tut lütfen.
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  6. teşekkür ediyorum sevgili okuyan ilgi ve güzel dileklerine...

    YanıtlaSil

yorum yazan parmaklar incinmesin:)