azıcık sinirliyim postu:)

iyi akşamlar dostlar.soğuk ayaza basmış Ankara akşamından kucak dolusu sevgiler gönderiyorum size.yorucu bir günün ardından gün bitti diye sevinirken bir yandan da ömrümüzden bir gün daha eksildiğini bilmek ne muamma!canını acıtan bunaltan sıkan zaman dilimlerden kurtulmak ve neşe dolu mutlu geçen zaman dilimlerinde boğulmak isteriz hep.ama zaman o kadar haindirki bunaldığınız anlarda zamana ağır bir kapak biner geçmez!ama o çok mutlu olduğunuz anlarda ise hırsız kesilir çabucak geçiverir.zaman bir hırsız bence.

derinlere dalmak istemedim aslında.parmaklarım kendiliğinden klavyede dolanıyor.ben galiba çok doldum.son yıllarda o kadar çok yoğun duygu  yaşadım ki(ki bir çoğumuz gibi) tepkilerini zamanında veremeden ama..zaten bizi böyle büyütüyorlar.hep erteliyoruz.yabancılara hayranım bu yönden.dizlerinde yada filmlerinde dikkat ediyorum birbirlerine soruyorlar:

- ne düşünüyorsun?

sanırım bizdeki soru da şöyle oluyor:

- neden düşünüyorsun?

düşünmenin düşündüklerini özgürce ifade etmenin artık çok uzak olduğu bir ülkede yaşıyormuşum gibi hissediyorum.neden böyle hissediyorum belki merak ettiniz.mesela:sergi masraflarını çıkarmak için velilere ekstra zamanımdan harcayıp onlarında gönüllü olduğu ortamda yaptıklarımızı satarken dilenci oluyorum,zira hediye etmeliyim,paramı helalinden yemeye çalışırken yalaka oluyorum çünkü fazladan iş yapıyorum eh buda müdürün hoşuna gidiyor ya nereden nereye!dürüst olduğum için ukala,çalıştığım için yalaka,çevremdekileri olduğu gibi kabul etmeye çalıştığım için ayrımcı,haksızlığa tahammül edemediğim için kıskanç,yaratıcı olduğum için ezik,planlı çalıştığım için otoriter,öğrencimin en küçük çiziğini bile beğendiğim için kolay öğretmen,notum bol olduğu için veliden çekinen...daha yazayım mı?ihtimal çok anlaşılmadı neden ve neye yazdığım.sadece bir iç dökümü işte.yoksa tüm o yaftaların bir hikayesi var;canımı yakan  canımı sıkan...sadece anlayamıyorum.olduğun gibi olabilmek neden zor?

ama sanmayın ki bunları yazdım da kendimi bırakıyor yada mutsuzum falan.sadece anlamaya çalışıyorum.anlayamadıkça da kafam karışıyor öyleki bazen tüm dünya çıldırmış gibi geliyor:) yada diyorum kendime:Dolunay sorun sen de.anormal olan sensin.:)ama sonra aynı ses 

-yok kızım dellenme yok öyle bişey nereden çıkarıyorum bunları.asıl onlar kafayı yemiş:)

neyse bu yazının sonu gelmez daldan dala daldan dala sabaha kadar yazarım ben valla:)

efendim piktogram çalıştık büyük kuzularla(7 .sınıflarımla) yani akıllı işaret.asıverdim panolara bugün.diğer çalışmalarımızı paylaşmıyorum zira bu ayın sonunda ikinci temamızın sergisi var biliyorsunuz.o zaman inşallah.ama çok güzel ve eğlenceli konular çalıştık.kaftanlar,tezhip,hat,bayramlar,kız istemeler,düğünler,kınalı eller...oo yaz yaz bitmez.tamam bunuda bıraktım.

bu arad geçenlerde paylaşmıştım tki yani toplam kalite yönetimi için okulca ekip raporuyla başvuru yapmıştık yarışmaya.çok ümitliydim çünkü ilk tek ve özel çalışmalar yapmıştık.dün ödül törenine gittik.umutluyum ya!ilk değerlendirme kurulundakileri çağırıp özverili çalışmaları için plaket verdi belediye başkanı,kaymakam ve ilçe milli eğitim müdürü.iyiiiii.sonra kurum raporunda ve ekip raporunda ilk üçleri açıklayıp sırayla çağırdılar sahneye.kanım dondu.tansiyonum oynadı.meğer değerlendirme ekibindekilerin okulları ödül almış hep.yani kendi okullarını seçmşler.ne kadan yansız cüriymiş:)yuh dedim.başka ne diyeyim sizce.kimi kime şikayet edeyim.insanları bu kadar aptal yerine nasıl kayabiliyorlar?aman neyse .çok sinirlendim ya yazmazsam olmaz!

bunlarda kursa gelen velilerimle ortaya çıkan ilk ürünler.fotoğrafa kanmayın yüzlerce ve burada olmayan farklı ayraçlar yaptık veeee 350 liradan fazala para kazandık yaşasın ki asıl satışı sergide yapacağız:)şimdi keçe çalıştırıyorum onlarda bittikçe paylaşırım sizlerle.ayol okuyanda beni keçe uzmanı felan sanacak.sadece nacizane...:)

:)) size yazarken buradan bir tıkırtı geliyor baktım kurabiyelerime bir ortakçı çıkmış:)) oliiiiii