HAYAT BAZEN...

Hayat bazen sürekli gıcırdayan bir kapı gibi!Kapı her açıldığında ,dişlerinizi birbirine çarptıran ,ayak parmaklarınızı pençe misali yere geçirmenizi sağlayan sesler çıkarır ve bitsin istesin,duyulmasın ...ya da dolmuş şöförünün insiyatifinde çalınan ucuz,acı kebap tadında şarkılar gibidir.Dinlemek istemezsin ama hızla sözleri ezberler beynin ve belki de çok neşeli olduğun halde çöküverir omuzların,ağır gelir bir şeyler,yaşamadığın mutsuzluklar..dolduruverir kalbini umutsuzluk...
Veya bozuk kaldırımlar gibidir.İki adım düzgün atarsın sonrasında kırık bir kaldırım taşına giriverir topuğun ,tüm gücünle çekersin topuğunu.ya topuk ya da ayakkabı kaldırımda kalmıştır.ve sen şaşkın bakarsın düşmemek takılmamak için taşlara dikkat etmeye başlarsın,öyle ki yaptığın düşündüğün şeyler gelmez olur aklına.Sadece düşmemeye odaklanırsın.Düşersen canın yanacaktır,düşersen en sevdiğin ayakkabının topuğu çıkacaktır.düşersen dizlerin kanayacaktır...
Ama hayat bazen büyülü bir dünya gibi.Karanlık ormanda canavarlardan kaçarken nefes nefese aniden bir kapı açılıverir karşına,sarıp çeker seni karanlık ormandan güçlü kollar.Güvendesindir.Karşında yeşilin ve mavinin muhteşem uyumuyla bütünleşmiş,rengarenk çiçeklerle bezenmiş,büyülü bir müziğin eşlik ettiği  masalsı bir dünya vardır.kuşlar şakırdayıp dururken buz gibi pınarların serinliğini hissedersin teninde.kelebekler avuncun da dans ederken damarlarına mutluluğun dolduğunu duyumsarsın....
Ve ellerini açarak şükredersin.Görebilen gözlerine,koşabilen ayaklarına,duyabildiğine,sesine,sağlığına,sevdiklerine ve yaşamlarına...
HAYAT GÜZEL! dersin..
Şükürler olsun.
(post-it:canım annemin güzel sonuçları üzerine yazılmıştır)