Bir sabah;
Ankara’ya uzatıp ellerini
-dokunurken yaralarıma-
/ağustos kokulu mutluluklar
Didârını ıslatırsa
/boğazında düğümlenip hıçkırıklar
---
Deniz/i göremezsen bir daha
/denize görünmezsen
/Karadeniz’e
Umuda vurup gönül zincirlerini
Son sözlerini söyleyerek
--
Seni sensiz yaşatan
Şair yaşarken ölür
Unutma ki deniz yıldızı
Dokunduğun her akkor
Yüreğimde bir hançer
Hicranla yanar bedenim
Ruhum tarumar olur
Kelimeler/de susar
Şair sensiz gömülür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorum yazan parmaklar incinmesin:)