bioenerjik taşlarım :)

ağlama duvarına geri geldim yine.cidden elim soğumuş yazmaktan.bakıp duruyorum ne yazayım nereden başlayayım diye.sonra dedim ki kendime aklına gelenleri yaz gerisi gelir.

yazacak hem çok şey varken hem de hiç birşey yokmuş gibi hissetmek depresyonun eşiğinde olanların hissettiği duygumudur ki.şükür ailem iyi,evimdeyim bir işim var ,pişen aşım var ama...her gün ama her gün bir yerlerde bir kaç ocağa ateş düşüyor,anneler babalar ağlıyor,evlatlar yetim kalıyor,her gün bir kaç kadın şiddete uğruyor,öldürülüyor yada tacize uğruyor,ve çocuklar bizim geleceğimiz çocuklara birileri kirli ellerini uzatıyor.her gün bir hoca olduğunu söyleyen zat kalkıp 9 yaşındaki çocukla evlenilebileceğini ya da erkek çocuklarına tecavüzün zaten İslamiyette var olduğunu,ya da bir babanın kız çocuğuna ilgi duymasının normal olduğunu söylüyor, sonra birileri çıkıyor diyor ki Atatürk ve ideolojisi eğitim müfredatından çıkarılmalıdır ,bizim medeniyet derdimiz var diye höykürüyor,bir yerlerde bombalar atılıyor,bir yerlerde müslüman müslümanla savaşıyor,bir yerlerde birileri planlar yapıyor,birileri çiziyor birileri oynuyor ve biz sadece bakakalıyoruz.sonra diyorum ki acaba ben kafayı mı yedim yoksa dün ya mı çıldırdı.sonra içinden çıkamıyorum bu kaosun,sosyal medyadan sallayıp rahatlamakla geçecek gibi değil ki! 

taşlarımı alıyorum elime,parmaklarım soğuk yüzeylerini şöyle bir dolaşıyor ve fısıldıyor taş bana bir dünya çiz,çılgınca yeşil olsun içinde,mavi gök,şarkı söyleyen rüzgar,heybetli dağlar,uçan kuşlar ve daima gülen yüzler...sonrası bilmiyorum.fırçam renklere dokunduğunda beynim susuyor,kalbim kendi şarkısını söylüyor ve benim meditasyonum başlıyor.

anlayacağınız taşlarım bio enerjik benim başlıkta buradan mütevellit :))