23 Eylül 2013 Pazartesi

çocukmuşuz tüm masumiyetimizle..

 temizlik bitti,kahvemi aldım pc başına oturunca facebookta bu fotoğraf çıktı karşıma:) soldan baştaki ablam,ortadaki kız kardeşim,yanındaki yani sağ baştakide benim.önümüzdeki oğlan çocuğu ise o zamanlar daha doğmamış olan erkek kardeşim Afşin.foto shopla kendini yerleştirmiş resme sonrada aşağıdaki dizeleri yazmış.kalemi güzeldir kardeşimin.hele bu günlerde daha bir güçlü.yaralı yüreği.eşi tek çocuklarıyla beraber hayatından çıktı :( sevgisi bitmiş.sanırım bu günlerde kontörlü sevgiler.çabucak bitiveriyor....
uzun uzun baktım resmimize.en çok da gözlerimize.nasıl parlıyor,başımıza geleceklerden habersiz. çocuk kalsaydım büyümeseydim dediğim çok oluyor.en çok da masumiyet duygusunu özlüyorum.büyüdükçe,üzüldükçe ve tanıdıkça kirleniyoruz ve masumiyet bekaretini yitiriyor...


İçimde…
Koca bir dağ var bilmem kaç mevsimin çözemediği.
Dolu dolu biriken nehirler,
Çığlıksız sulaksız vadiler,rengini arandığım kurşundan güneşler.
İçimde desem… nicemde nicesinde.
Nice can sığdırdık yüreklerimize…Nice türküler katıkladık ömürlerimize.Güzelliğe dair gül rengi çiziktirdik artakalanlara.
Bahar kimdeydi? Kimlerin ellerinde destelendi hasret çiçekleri.
Yokluk adamı öldürmez süründürür diyorlar ya;
Koy gitsin ellere…
İçimde…hasret öldürür diyor içimde…yavaş yavaş…kemire kemire…
Büyüyorduk…
Onca kentlerin yollarında yürürken, onca evlerin pencerelerini süslerken gölgelerimiz,
Büyüdük…büyüyorduk an be an…
Teyy çekiyorduk türkünün tam yangın yerinde…yanarken yitiyorduk…memleket günlerinde büyüyordu içimizdeki yangın…hasrete… aşk’a…gönülleşmelere…
Keşfediyorduk…
Her dillenişinde sözün, her bakışında bir çift gözün, direncin közünde korlanıyorduk…
Ve serçenin kanadında çırpınırdı aşk…!
Çırpındık…çırpınıyorduk…
Aynı bardakta buluyorduk benzemeyen tatların keyfedişliğini…
Ölüverdik…öldük ve dirildik kim bilir yaşarken kaç kez…
Büyüyorduk…kafa tuttuk dağların duruşuna…
Memleketimde rüzgardı, şehr-i diyarım da sabah…
Yaşam üzre sevmelerin çocuklarıydı yürekler…Neyi neleri taşıdı küçük ellerimiz…Kavildaş kaderlerin alın teriydi, umutlarımızın çiçeklendiği vadilerdi savrulmalarımız.
Göz yaşlarının yol tutuşunda,içimizdeki fırtınaların düşüp kalkmalığında, pazarlıksızdı diz yaramızdaki kabuklar…
Büyüdük düşlenmelere…Ucuz armağanlarla pahalandık…süslüyorduk her ne olursa olsunlara aldırmadan çirkinliği…nakış nakış sabırla işliyorduk kısmetleri…
Hayat iğne misali batarken parmaklarımıza, işleniveriyordu gül rengi…iç .çekişlerde umut tamamlıyordu eksik suretimizi…
Büyüyorduk…bahaneler acıyordu içimizde, hazan yapraklanıyordu…
Unutuyorduk…Almayı unuttuğumuz emanet canlarla uyutuyorduk unutmaklığımızı…

Diyordu ya Aşık ;
Çağırın anam gelsin,
Derdime yananım gelsin.
Yüzde yananı neydem,
Ciğerden yananım gelsin…

Ciğerlendik…
Alıcı kuşlardı acılar.
Kanatçıklardı rüzgara kucak açan…
Doymadım Anne!
Gocunmadım şikarlanmalara!
Poyrazdı bildiğim duruşlar;
Bir çift kanattı çörekotu bakışında. 
Kekliğin palazıydım ben bu sevdada. 
Ya sen; kime can koydun; 
Beni hangi koyak da doğurdun? 
Gözyaşı namluyu soğutmuyor Anne !

Bildik…

Hele bi yol gönder muştunu gaibden ,
Bak hele şu gülüşe , doğmamış oğul…!
Bu posbıyık adam senin deden ;
Ki o benim babamdır ! O nu bende bul…!

Ciğerlendik…ve bildik…
Parçasından parçalandığım bedenim;
Bir ANA bir BABA has közüymüş yüreğin…!
                  Yiğit Afşin YILDIRIM


23 yorum:

  1. Alanay'cığım ben resmi göremiyorum:(
    şiir çok güzel...
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
  2. Ne güzel demişsiniz sevgiler de artık kontörlü çabucak bitiyor diye. Şimdilerde değilde eskilerde mi yaşasaydık acaba? O zaman insanlar iletişim kurabilmek icin günlerce bağlantı bekliyormuş. Yaşım çok büyük değil ama bende eskilere, eski zamanlara özlem duyuyorum. Umuyorum ki güzel günler bizi bekliyordur. Yüreğimi sızlatan bir yazı ama hayat böyle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. umarım ve dileyelim güzel günler hemen kapımızda olsun.teşekkür ederim güzel ve samimi bulduğum bu yoruma.sevgiler..

      Sil
  3. Kardeşin adına üzüldüm canım :(
    İşler daha kötü olacaksa ineldiği yerden kopması sanırım hep en iyisi ...
    Haklısın bende sırf o yüzden yeniden çocuk olmak isterim :)
    Ama maalesef elden bir şey gelmez.
    O masumiyette sanki zaman geçtikçe çocuklarda daha da mı azalıyor.
    Ailelerimiz bize karşılıksız sevmeyi öğretti. Şİmdiki nesil kim sana daha çok oyuncak alırsa, kim daha çok para verirse onu daha çok seviyor.
    Çocuklarımızı böyle yetiştirmeyelim.

    Çok şiir sever değilimdir. Sonuçta o da bir zevk :)
    Ama bunu çok beğendim.
    Yazarın kalemine bize ileteninde gönlüne sağlık.
    Kendine çok iyi bak :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. gülaycığım çok teşekkür ederim.bu zarif ve içten yorumuna.çocuklarımıza adaletsizliği ve bireyciliği biz öğretmesekte sistem aşılıyor maalesef:( umarım bu değişir .kucak dolusu sevgiler.

      Sil
  4. O çocuk bir çoğumuzun içinde kalıyor... Biz hayatın koşturmacasında kah hüzünleri, acıları yüklenip kah mutluluklarla, sevgiyle hafifliyoruz, sonra gün geliyor bir bakıyoruz o içimizdeki çocuk tak tak... ortaya çıkıveriyor, hani yaşın 50 den sonralarında, öyle bir yaşama sevinci veriyor ki ... Eğer sizinki hala çıkmamışsa içinizde arayın, biryerlere saklanmıştır, çıkartın onu saklandığı yerden, göreceksiniz hayat nasıl da güzelleşcek :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haklısın banucam o çocuk ölmeyebiliyor.kendi adıma bunu başaranlardanım ama bir yandan da o çocuğun canını çook yakıyoruz.hırpalıyoruz:( teşekkür ederim.öpüyorum çok!

      Sil
  5. alanaycim...bu nasil bir hayat ?
    cok uzuldum,,,ama bundada bir hayir vardir
    bu aciyida en iyi bilenlerdenim:)
    allah kardesinin icine ferahlik versin
    yazicak bir sey bulamiyorum...seni opuyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haklısın ablacım.amin demekten başka bişey kalmayor bana da.bende seni çok öpüyorum.sevgi ve selamlar..

      Sil
  6. nostalgia... piękne zdjęcie i wiersz..
    szkoda, że te translate kiepskie, bo czasem trudno zrozumieć:(
    pozdrawiam Cię z miłością Alanay:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haklısın sevgili Barbara.çoğu kez bende bloğundaki şiir ve yazıları tam anlamıyorum.ama yüreklerimiz anlaşıyor geriside geliyor.çok teşekkür ederim.sevgi ve selamlar benden..

      Sil
  7. Bazen düşünüyorum da kendi çocuklarımıza o masumiyeti bile yaşatmıyoruz, yaşatamıyoruz bu günlerde. Onlar da o kadar yoğunlar ki......Bizim hep söylediğimiz "çocuk olmak çok güzel"i onlar söyleyebilecek mi bilmem....Sevgilerin kontürlü olması gibi, onların yaşadığı mutlu zamanlarda o kadar kısa.....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. umarım söyletebiliriz sevgili saadet.yarış atına çevirdik çocuklarımızı ve manyetik bir kart gibi doldurduk çocukluklarını :(

      Sil
  8. Resmi şimdi görebiliyorum çok sağol canım, harika bir anı..ne güzel..:)fotoşop oluğunu ben de farkettim ama iyi olmuş:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim müjdem.evet başarılı olmuş fotoshop:)

      Sil
  9. ne güzel yazmışın can arkadasıım..bir tarafımız hep çocuk kalıyor gerçi ama tabi dediğin gibi yaşananlar çekilenler iz bırakırken çocukluğumuzun masumiyetini de alıp götürüyor..ah şimdi çocuk olup annemin kucağında olmak vardı ....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ah menekşem keşke yapılabilseydi keşke ...teşekkür ediyorum.çook öpüyorum.sevgiler..

      Sil
  10. küçük alanay ne kadar neşeli, gözlerinin içi gülüyor:))
    kardeşinin kalemi gerçekten müthiş. noktayı şahane koymuş "Bir ANA bir BABA has közüymüş yüreğin".
    bu hissi yaşayabileceği güzel bir yaşamı olur.
    zor günler geride kalır.
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
  11. Çok güzel bir fotoğraf insan baktıkça gerçekten zamanın yitip gittiğini görüyor .Hayat acımasız gerçekten ,ve o çocukluğumuzdaki masumiyeti koruyabiliyorsak ne mutlu bize.
    Dolunay'cım biliyor musun? biz evrimleşiyoruz ,bize yapılan iyiliği görmemek için,bize duyulan sevgiyi görmemek için evrimleşiyoruz .
    Şiir o kadar yürekten yazılmış ki beğenmemek kıskançlık olur ağabeyinin yüreğine sağlık.
    öpüyorum canım kocaman :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evrimleştiğimiz konusuna katılıyorum ama araya türlerde gidi sanırım:) beğenmene,ilgine ve içten güzel yorumuna teşekkür ederim fatoşum.çook öpüyorum seni.

      Sil
  12. Ne kadar duydulandim.. Ne kadar üzüldüm.. Bu güzel dizelerin üstüne ne desek bos..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haklsın afşin son sözü söyleyince benimde dilim bağlandı:) teşekkür ederim canımcım.

      Sil

yorum yazan parmaklar incinmesin:)